ŚWIĘTO OFIAROWANIA PAŃSKIEGO
ŚWIATŁO ŻYCIA KONSEKROWANEGO
List pasterski Episkopatu Polski na Dzień Życia Konsekrowanego
2 lutego 2014 roku
Drodzy Bracia i Siostry!
Liturgia Kościoła pozwala nam wciąż cieszyć się tajemnicą Narodzenia i Objawienia się światu Jezusa Chrystusa. Także dzisiaj wprowadza nas ona w jeszcze głębsze poznanie Syna Bożego, który w pełni czasów stał się człowiekiem, żył wśród nas i przez swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie nas odkupił. Wysłuchana dziś Ewangelia przypomina nam wyda-rzenie, które miało miejsce 40 dni po narodzeniu Jezusa. Wtedy to, zgodnie z żydowskim prawem, Józef i Maryja udali się do świątyni jerozolimskiej, aby przedstawić i ofiarować Bogu Jezusa oraz dokonać oczyszczenia Matki. Wydarzenie to wykroczyło poza zwyczajne wy-pełnienie prawa. Sam Bóg bowiem przedstawił swojego Syna światu. Uczynił to poprzez usta starca Symeona i prorokini Anny, którzy rozpoznali w Dziecięciu światło na oświecenie pogan i chwałę Izraela (por. Łk 2,32). Ponadto, Symeon zobaczył w małym Jezusie znak sprzeciwu oraz Tego, który odsłoni zamysły serc wielu (por. Łk 2,34-35). Zrozumiał, że odtąd o losie każdego człowieka zadecyduje to, jaką on przyjmie postawę wobec Jezusa – Światłości Świata.
Światło Jezusa Chrystusa po raz pierwszy rozbłysło w każdym z nas w momencie na-szego chrztu. Wtedy to staliśmy się dziećmi Światłości; wtedy Bóg, który „rozkazał ciemno-ściom, by zajaśniały światłem, zabłysnął w naszych sercach, by olśnić nas jasnością poznania chwały Bożej na obliczu Jezusa Chrystusa” (2 Kor 4,6). Był to moment, w którym nasi rodzi-cie i chrzestni przedstawili nas i ofiarowali Panu. Odtąd każdy z nas jest własnością Boga i posiada wyciśnięte niezatarte znamię przynależności do Chrystusa. Co więcej, przez obecność Ducha Świętego jest w nas Jego życie. W ten sposób zostaliśmy konsekrowani, to znaczy poświęceni i przeznaczeni dla Boga. On sam, poprzez posługę Kościoła, w sakramencie chrztu świętego wyrwał nas z ciemności i uczynił nas wybranym plemieniem, królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem Bogu na własność przeznaczonym, abyśmy ogłaszali chwalebne dzieła Tego, który nas wezwał z ciemności do przedziwnego swojego światła (por. 1 P 2,9). Tę podstawową prawdę często przypomina nam liturgia Kościoła, aby budzić w nas coraz większą świadomość naszej tożsamości – tego, kim jesteśmy, i by uczyć nas przeżywać własną konsekrację chrzcielną z dumą i radością. „Zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi i rzeczywiście nimi jesteśmy!” (1 J 3,1).
Ta prawda pokazuje, że naszą misją w świecie jest promieniowanie tym Światłem, którym jest Osoba Jezusa Chrystusa. Przypomina nam o tym płonąca świeca. Dzieląc się płomieniem zapalonej świecy z innymi, niczego nie tracimy. „Podzielone” światło jest w stanie rozproszyć ciemności i wypełnić całe pomieszczenie nowym blaskiem bijącym już nie tylko od jednej, ale od wielu świec. Podobnie jest z miłością. Dawanie siebie drugiemu sprawia, że nic tak naprawdę nie tracimy, ale stajemy się coraz bogatsi i coraz bardziej rozumiemy siebie. Jesteśmy bowiem stworzeni z miłości i realizujemy się w bezinteresownym darze z samego siebie. Dokonuje się to w zupełnie zwyczajnych i prostych sytuacjach życiowych, kiedy potrafimy ze względu na Chrystusa podzielić się z innymi swoim czasem i chlebem, życzliwością i zainteresowaniem, miłosierdziem i przebaczeniem. Właśnie takie postawy, postawy Chrystusowe, świadczą o tym, że nasza konsekracja chrzcielna nie jest tylko czymś zewnętrznym; nie jest teorią, ale rzeczywistym działaniem Boga we wnętrzu człowieka, które owocuje głęboką przemianą naszej ułomnej natury, czyniąc ją zdolną do bezinteresownej mi-łości.
Drodzy Bracia i Siostry! Od wielu lat Kościół łączy dzisiejsze Święto Ofiarowania Pańskiego z dniem poświęconym osobom konsekrowanym. Oprócz powszechnej konsekracji chrzcielnej, w której uczestniczą wszyscy ochrzczeni, istnieją ponadto w Kościele osoby: mężczyźni i kobiety, którzy przez ślubowanie rad ewangelicznych posłuszeństwa, ubóstwa i czystości są w sposób szczególny poświęceni Bogu. Nie jest to osobna, jakby dodatkowa kon-sekracja, ale bardziej radykalna realizacja zobowiązań płynących z chrztu świętego.
Może pojawić się tutaj pytanie: dlaczego i po co istnieje w Kościele taka forma życia, skoro wszyscy są już konsekrowani poprzez chrzest? Odpowiedź na to pytanie możemy zna-leźć w dzisiejszej Ewangelii. Opowiada nam ona o spotkaniu Jezusa ze swoim ludem. Także życie konsekrowane bierze swój początek ze spotkania. To sam Bóg w Chrystusie wychodzi na spotkanie tych, których wzywa do szczególnej komunii z Nim i pozwala im doświadczać Jego bliskości. Pierwsze świadectwo, jakie dają światu osoby konsekrowane, to świadectwo życia w zjednoczeniu z Bogiem, w głębokiej zażyłości i przyjaźni z Nim. Obrazem tej szcze-gólnej relacji może być reakcja starca Symeona, który bierze Dzieciątko w objęcia, tuli Je do siebie i błogosławi Boga (por. Łk 2,28). Ten piękny gest uzmysławia nam prawdę o pokorze i miłości Boga, który chce się oddać całkowicie człowiekowi powołanemu. Pokorna miłość Boga objawiona w Chrystusie nieustannie pociąga rzesze mężczyzn i kobiet do dawania Mu radykalnej odpowiedzi. Nie może być ona niczym innym jak tylko miłością, obejmującą całego człowieka. Na tym właśnie polega radykalizm życia konsekrowanego, że cały człowiek oddaje się do dyspozycji Temu, który ukochał go aż do końca. Ta wzajemna miłość zaowocowała różnorodnymi formami życia konsekrowanego, które Duch Święty wzbudził w Kościele. Często właśnie osoby konsekrowane, nie tyle poprzez działalność zewnętrzną, ile przez głęboką komunię z Bogiem, pokazują światu skąd czerpać siłę i nadzieję na przyszłość oraz jak budować wzajemne relacje w oparciu o przebaczenie i miłość.
Przepiękne świadectwo tak przeżywanego życia konsekrowanego dało siedmiu braci trapistów ze wspólnoty Tibhirine w Algierii, którzy wiosną 1996 roku zostali uprowadzeni przez muzułmańskich fundamentalistów i zamordowani. Nim jednak do tego doszło zakonni-cy ci przez kilka lat świadomie dojrzewali do tego, do czego – jak przypuszczali – Bóg może ich wezwać: do męczeństwa. Co prawda mogli ratować swoje życie wyjeżdżając z kraju do-tkniętego przemocą, jednakże odkryli, że ich obecność pośród tamtejszego ubogiego ludu ma wartość znacznie większą niż ich życie. W świecie ogarniętym nienawiścią zgodzili się na to, by stać się znakiem sprzeciwu. Dlatego podjęli wspólnie decyzję, aby pozostać w Algierii. Życie w komunii z Chrystusem, życie Jego życiem wydało w nich wspaniały owoc miłości do braci, a także do nieprzyjaciół, co potwierdzili męczeńską śmiercią. Jeden z nich, na krótko przed porwaniem, zapisał w swoim dzienniku duchowym: „Możemy istnieć jako ludzie tylko wówczas, jeśli zgodzimy się uczynić z siebie obraz Miłości – takiej, jaką przedstawia się ona w Chrystusie”.
Dzisiejszy dzień jest okazją do wdzięczniej pamięci przed Bogiem o tych naszych bra-ciach i siostrach, którzy na całym świecie dają świadectwo życia dla Boga, nawet jeśli to oznacza dla nich bycie znakiem sprzeciwu wobec tych, którzy nie znają Chrystusa, jak i tych, którzy świadomie odrzucają Jego światło.
Pragniemy skierować jeszcze kilka słów do młodzieży, do dziewcząt i chłopców. Drogi Młody Przyjacielu! Nie myśl, że życie konsekrowane jest czymś nudnym, bezbarwnym, niedzisiejszym, przeznaczonym dla tych, którzy nie są w stanie poradzić sobie w życiu. Nie ulegaj przewrotnej mentalności świata, wedle której sensem życia jest bogactwo i przyjem-ność. Jeśli słyszysz głos Mistrza, który Cię wzywa – odpowiedz hojnie i wielkodusznie, z radością i entuzjazmem. Życie konsekrowane jest piękną przygodą, której bohaterem jest On sam, Jezus Chrystus, Twój Zbawiciel. Tylko z Nim życie może być naprawdę spełnione. Jeśli Pan Cię wzywa, nie ociągaj się, ale wyrusz w drogę! To On zabierze Cię ze sobą, poprowadzi za rękę i pozwoli wypłynąć na głębię.
Drodzy Bracia i Siostry! Niech Maryja, która wydała na świat Jezusa – Światłość Świata, pomoże nam każdego dnia rozpoznawać to Światło i podążać za Nim, abyśmy pośród mroków codzienności potrafili odnajdywać właściwą drogę oraz sami stawali się światłem dla innych.
Wszystkim Wam, Bracia i Siostry, a zwłaszcza osobom konsekrowanym, z serca udzielamy pasterskiego błogosławieństwa
Podpisali: Kardynałowie, Arcybiskupi i Biskupi
obecni na 363. Zebraniu Plenarnym
Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie
w dniu 8 października 2013 r.
OGŁOSZENIA PARAFIALNE
1. Msze św. w tygodniu o godz. 17.00
2. Wspomnienia liturgiczne:
- środa – św. Agaty (Na Mszy św. poświęcenie chleba i wody)
- czwartek – św. Pawła Miki i Towarzyszy (pierwszy czwartek miesiąca)
- piątek – pierwszy piątek miesiąca
3. W środę nowenna do Madonny z Puszczy
4. Sprzątanie kościoła w poniedziałek (3 lutego) od godz. 8.00. Do tych prac prosimy 10 rodzin od początku numeracji z Ostrów Tusz.
5. Chrzest dzieci 23 lutego o godz. 11.00
6. Składka dziś przeznaczona jest na WSD w Rzeszowie oraz na zakony kontemplacyjne: Sióstr Karmelitanek w Rzeszowie i Sióstr Wizytek w Jaśle.
7. Dziś zmiana tajemnic różańcowych
8. W piątek odwiedzimy chorych od godz. 9.00 w Ostrowach Tusz. i Przyłęku
9. Spowiedź:
- w Ostrowach Tusz. - codziennie od godz. 16.30 do 17.00 (wtorek – szkoła podstawowa; środa – gimnazjum)
- w Przyłęku – w piątek od godz. 15.00
10. Spotkanie kandydatów do bierzmowania w środę o godz. 18.00 w salce parafialnej
11. Zbiórka LSO w czwartek o godz. 17.30 w salce parafialnej (Przyłęk: w piątek po Mszy św.)
12. Spotkanie KSM w piątek o godz. 18.00 w salce parafialnej
13. Dziękujemy Panu Karolowi Kudej za odśnieżenie dróg dojazdowych do kościoła oraz parking. Bóg zapłać.
14. Składka z następnej niedzieli przeznaczona będzie na opłacenie rachunku za ogrzewanie kościoła, który wynosi: 1932,23 zł.
15. Stowarzyszenie „Iskierka” działające przy Zespole Szkół Specjalnych w Kolbuszowej Dolnej organizuje pomoc na budowę studni w Sudanie Południowym, poprzez zbiórkę makulatury na ten cel. Z prośbą o włączenie się tę akcję zwraca się również do wszystkich parafii. W naszej parafii w dniach 10 i 11 czerwca będzie podstawiony kontener, gdzie będzie można złożyć zebraną makulaturę. Prosimy bardzo, aby składać makulaturę na ten szlachetny cel. (1 kg makulatury to 75 l wody dla Afryki)
16. Stowarzyszenie „Ostrowy” ogłasza nabór chętnych do uczestnictwa w bezpłatnym kursie podstaw obsługi komputera i Internetu. Kurs kierowany jest do osób dorosłych. Zajęcia odbywać się będą w Szkole Podstawowej w Ostrowach Tusz. w lutym i marcu. Osoby zainteresowane uczestnictwem proszone są o kontakt z Panem Ryszardem Gaweł odpowiedzialnym za organizację kursu.
17. Zachęcamy do korzystania z prasy katolickiej
18. W dniach 24-26 lutego w Kinie „Zorza” w Rzeszowie, ul. 3 Maja 28, będzie wyświetlany film dokumentalny „Jak pokonać szatana”. Autorem jest Pan Michał Kondrat, wieloletni asystent warszawskiego egzorcysty Ks. Jana Szymborskiego, absolwent Podyplomowych Studiów Kierownictwa Duchowego na UKSW w Warszawie. W filmie wypowiadają się między innymi doświadczeni egzorcyści, jak O. Gabriele Amorth i Cipriano de Meo, a także Anna Golędzinowska, autorka książki „Ocalona z piekła”. Film był prezentowany podczas zjazdu egzorcystów w Niepokalanowie oraz asystentom kościelnym Civitas Christiana. Obecnie jest wyświetlany w wielu kinach w Polsce. Zachęcamy do oglądnięcia tego filmu.
INTENCJE – OSTROWY TUSZOWSKIE
03.02 – PONIEDZIAŁEK – 17.00
1) + Zygmunt Kozioł – w 30 dzień po śmierci – od żony Anny
2) w 102 rocznicę urodzin Stefanii Świst w podziękowaniu za wszelkie łaski, z prośbą o zdrowie, Boże błogosławieństwo i opiekę Madonny z Puszczy na dalsze lata życia – od córek z rodzinami
04.02 - WTOREK – 17.00
1) + Edward Cyran – od najbliższych sąsiadów córki Grażyny z Mielca
2) w 60 rocznicę urodzin Zdzisława z podziękowaniem za dotychczasowe łaski i prośbą o zdrowie, Boże błogosławieństwo i opiekę Madonny z Puszczy w życiu – od dzieci i wnuków
05.02 – ŚRODA – 17.00
1) + Edward Cyran – od Kazimiery Klich z rodziną
2) + Eugeniusz Stypa – od swatów z Mielca
06.02 – CZWARTEK – 17.00
1) + Edward Cyran – od rodziny Jędrzejowskich i Ziętków
2) + Józef Turkosz – w 7 dzień po śmierci – od żony
07.02 – PIĄTEK – 17.00
1) + Eugeniusz Stypa – od brata Stanisława z rodziną
08.02 – SOBOTA – 17.00
1) + Stefania Koba – od wnuczki Haliny z mężem
2) w 1 rocznicę urodzin Tymoteusza w podziękowaniu za otrzymane łaski, z prośbą o dalsze – od rodziców i rodzeństwa
09.02 – NIEDZIELA
7.30 + Emilian Dziuba – od Renaty
11.00 za parafian
15.00 + Stanisław Sudoł – od rodziny Bruzdów z Kolbuszowej
INTENCJE - PRZYŁĘK
07.02 – PIĄTEK - 16.00
+ Stefania Koba – od rodziny Gancarczyków
09.02 – NIEDZIELA - 9.00
+ Stefania Koba – od prawnuczki Katarzyny i Marcina Micek z rodziną
INTENCJE - SZYDŁOWIEC
09.02 – NIEDZIELA - 9.00
+ Janina Stypa – od Zbigniewa Łącz z rodziną
